Inicjatywa o udziale w szkoleniu lub innej formie doskonalenia zawodowego może wyjść zarówno ze strony pracodawcy, jak i pracownika. Jeśli to pracownik chce podjąć edukację, obowiązkiem pracodawcy jest ułatwienie podnoszenia kwalifikacji (na podstawie art. 17 i 94 Kodeksu Pracy). Przy czym od strony prawnej nie ma ograniczeń dotyczących programu danego szkolenia, dlatego pracownik może wnioskować o skierowanie lub dofinansowanie szkolenia, które nie odpowiada bezpośrednio jego obowiązkom zawodowym.
Zgoda pracodawcy
To jednak pracodawca podejmuje decyzję o zgodzie na udział pracownika w doskonaleniu zawodowym. Zgoda ta jest bowiem związana z udzieleniem dodatkowych dni wolnych, a czasem również partycypacji w kosztach edukacji. Dlatego mimo braku ograniczeń prawnych, pracodawcy uzależniają wyrażenie zgody na udział w szkoleniu od oceny stopnia jego przydatności w obecnej lub przyszłej pracy w organizacji.
Umowa
Nie ma konieczności zawarcia pisemnej umowy o udziale w szkoleniu lub innej formie doskonalenia zawodowego pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Wyjątek stanowi jednak tzw. umowa lojalnościowa stosowana przeważnie w sytuacji, gdy pracodawca wysyła pracownika na drogie szkolenie, lub dofinansowuje dłuższą formę edukację (na przykład studia podyplomowe). Zgodnie z tą umową pracownik zobowiązuje się do przepracowania w firmie ustalonego czasu, na przykład dwóch lat od momentu ukończenia edukacji.
Źródło: Gazeta Prawna
